Model:

HARMONIE 40(HARMONIE-AROME Cy40) from the Netherland Weather Service

Zaktualizowano:
4 times per day, from 06:00, 12:00, 18:00, and 00:00 UTC
Czas uniwersalny:
12:00 UTC = 14:00 CEST
Rozdzielczość:
0.05° x 0.05°
parametr:
Maximum wind velocity of convective wind gusts
Opis:
The method of Ivens (1987) is used by the forecasters at KNMI to predict the maximum wind velocity associated with heavy showers or thunderstorms. The method of Ivens is based on two multiple regression equations that were derived using about 120 summertime cases (April to September) between 1980 and 1983. The upper-air data were derived from the soundings at De Bilt, and observations of thunder by synop stations were used as an indicator of the presence of convection. The regression equations for the maximum wind velocity (wmax ) in m/s according to Ivens (1987) are:

where The amount of negative buoyancy, which is estimated in these equations by the difference of the potential wet-bulb temperature at 850 and at 500 hPa, and horizontal wind velocities at one or two fixed altitudes are used to estimate the maximum wind velocity. The effect of precipitation loading is not taken into account by the method of Ivens. (Source: KNMI)
HARMONIE:
HARMONIE-AROME The non-hydrostatic convection-permitting HARMONIE-AROME model is developed in a code cooperation of the HIRLAM Consortium with Météo-France and ALADIN, and builds upon model components that have largely initially been developed in these two communities. The forecast model and analysis of HARMONIE-AROME are originally based on the AROME-France model from Météo-France (Seity et al, 2011, Brousseau et al, 2011) , but differ from the AROME-France configuration in various respects. A detailed description of the HARMONIE-AROME forecast model setup and its similarities and differences with respect to AROME-France can be found in (Bengtsson et al. 2017). [From: HIRLAM (2017)]
NWP:
Numeryczna prognoza pogody - ocena stanu atmosfery w przyszłości na podstawie znajomości warunków początkowych oraz sił działających na powietrze. Numeryczna prognoza oparta jest na rozwiązaniu równań ruchu powietrza za pomocą ich dyskretyzacji i wykorzystaniu do obliczeń maszyn matematycznych.
Początkowy stan atmosfery wyznacza się na podstawie jednoczesnych pomiarów na całym globie ziemskim. Równania ruchu cząstek powietrza wprowadza się zakładając, że powietrze jest cieczą. Równań tych nie można rozwiązać w prosty sposób. Kluczowym uproszczeniem, wymagającym jednak zastosowania komputerów, jest założenie, że atmosferę można w przybliżeniu opisać jako wiele dyskretnych elementów na które oddziaływają rozmaite procesy fizyczne. Komputery wykorzystywane są do obliczeń zmian w czasie temperatury, ciśnienia, wilgotności, prędkości przepływu, i innych wielkości opisujących element powietrza. Zmiany tych własności fizycznych powodowane są przez rozmaitego rodzaju procesy, takie jak wymiana ciepła i masy, opad deszczu, ruch nad górami, tarcie powietrza, konwekcję, wpływ promieniowania słonecznego, oraz wpływ oddziaływania z innymi cząstkami powietrza. Komputerowe obliczenia dla wszystkich elementów atmosfery dają stan atmosfery w przyszłości czyli prognozę pogody.
W dyskretyzacji równań ruchu powietrza wykorzystuje się metody numeryczne równań różniczkowych cząstkowych - stąd nazwa numeryczna prognoza pogody.

Zobacz Wikipedia, Numeryczna prognoza pogody, http://pl.wikipedia.org/wiki/Numeryczna_prognoza_pogody (dostęp lut. 9, 2010, 20:49 UTC).